پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

این روزها مالچ‌پاشی در استان خوزستان سروصدای بسیاری به پا کرده است. مخالفان در فضای مجازی آن را عامل مرگ گیاهان و جانوران می‌دانند؛ درحالی‌که موافقان آن را نجات‌بخش طبیعت اعلام می‌کنند. کانون‌های گردوغبار به‌علت تخریب محیط‌زیست و فرسایش خاک به‌وجود آمده‌اند و گردوغبار ناشی از آن‌ها بر سلامت و اقتصاد تأثیر مخرب بر جای می‌گذارد. برای مقابله با فرسایش خاک از پوشش‌هایی استفاده می‌شود که مالچ (Mulch) نام دارد و دو روش کلی طبیعی (استفاده از لاشه برگ‌ها و خاک‌اره) و مصنوعی (مالچ نفتی و مالچ معدنی) برای تولید آن‌ها به کار گرفته شده است. مالچ نفتی از فرآورده‌های نفتی بوده که حدود ۵۰ سال است مورد استفاده قرار گرفته است. از نقاط مثبت مالچ نفتی این است که کارآیی بسیار بالایی دارد و می‌تواند دوام داشته باشد. با توجه به این‌که کشورمان منبع اصلی نفت را دارد تولید مالچ نفتی می‌تواند ارزان‌تر تمام شود. در گذشته تولید مالچ خیلی ارزان بود.

احداث نیروگاه‌های پراکنده با استفاده از گازهای ارسالی به مشعل می‌تواند در کمتر از یک سال و نیم حداقل ۱۰۰۰ مگاوات به ظرفیت تولید برق کشور بیفزاید.

هر چند که سهم هر یک از صنایع در میزان آلودگی صنعتی استان خوزستان کاملا مشخص است اما شهروندان انتظار دارند هر چه سریع‌تر کمیته‌ای تشکیل شود و در آن میزان و سهم هر صنعت در آلودگی استان خوزستان را مشخص کنند و یک بار برای همیشه این مسئله را خاتمه دهند.

بیش از هفت سال است که ریزگردها گاه و بی‌گاه ایران را به زیر پرده‌ای از غبار فرو می‌برد. قرعه‌ هر بار به نام آسمان یک شهر می‌افتد. یک بار تهران، بار دیگر اهواز. روزی در مرکز، روز دیگر جنوب یا گاهی در غربی‌ترین نقطه ایران.

روزگاری است که گردوغبار وارد ریه های مردم کشور می شود و تنها راه مقابله با آن از سوی هموطنان صبوری و انتظار شده. بسیاری از هموطنان نفس کشیدن برایشان سخت شد و برخی دیگر توسط این گردوغبار بیمار شدند. در این میان مسئولان، اظهاراتی داشته اند و تا امروز نتوانسته اند گردوغبار را از بین ببرند.